วงดนตรีไทย ไม่ใช่แค่ต่างประเทศที่มีดนตรีไพเราะ ปัญหาดนตรีไทยของเราไม่ได้ถูกลบไปโดยประเทศใดในโลก วงดนตรีไทยสามารถสร้างชื่อเสียงและเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่ชาวต่างชาติสามารถจดจำได้ และเพื่อให้ผู้คนสนใจเมืองไทยมากขึ้น ดนตรีไทย จึงเป็นศิลปะแขนงหนึ่งของไทย มีเครื่องดนตรีสี่ประเภทที่ได้รับอิทธิพลจากอินเดีย จีน มาเลเซีย ฯลฯ วงดนตรีแตกต่างกันอย่างไร? แล้วจะประกอบด้วยเครื่องมืออะไรบ้าง?
1. วงดนตรีไทย วงปี่พาทย์ เป็นวงดนตรีไทยที่มีเครื่องดนตรีหลักคือเครื่องเป่าลมไม้ มีเครื่องเคาะจังหวะให้จังหวะ วงปี่พัตออร์เคสตรายังสามารถแบ่งออกเป็นรูปแบบต่างๆ ขึ้นอยู่กับเครื่องมือที่แนบมา
2. วงเครื่องสาย คือ วงออร์เคสตราไทยที่เล่นเครื่องสายเป็นเครื่องดนตรีหลัก มีเครื่องเป่าผมในทำนอง เครื่องเพอร์คัชชันมี 4 ขนาด
3. วงวโหรี ผสมผสานดนตรีทุกประเภท – ดีด, ดีด, เป่า – แต่ลดขนาดลงตามนั้น เพิ่ม 3 สายการแข่งขันขึ้นอยู่กับขนาดของสายรัดมี 3 ขนาด:
วงดนตรีไทย ปี่ในเป็นประธานวง และจินขนาดใหญ่เล่นเมโลดี้หลักของเพลงเครื่องดนตรีอื่นๆ เล่นท่วงทำนองที่เป็นเอกลักษณ์ เช่น
ประกาศ เริ่มงานได้เลย และเป็นการแสดงความเคารพครู Morning Prelude, Noon Prelude ฯลฯ เราเรียกเทพธิดาไปยังสถานที่ที่สง่างามและเล่นเพลงโหมโรงที่ยอดเยี่ยมซึ่งเป็นเพลงที่คิดค้นโดยอาจารย์ Kodai Sensei ผมนำเพลงที่คล้ายคลึงกันเข้ามามากมาย เช่น “นางหงส์” เพลงที่ใช้ในงานศพ และเปิดเพลงประกอบอย่างต่อเนื่องเพื่อให้ง่ายต่อการใช้งานในสถานการณ์ต่างๆ เพลงฉาบที่ใช้กับพระ เพลงเกี่ยวกับอาหาร ซอยสน สำหรับการใช้งานทั่วไปยังมีคอลเลคชันเพลงดังต่อไปนี้: มักนิยมเล่นเพลงให้เด่นสำหรับการท่องจำง่าย ๆ ที่มาคู่กัน เล่นเพลงโดยไม่ต้องร้องเพลง โดยทั่วไปประกอบด้วยเพลงช้า เพลงไม้สองเพลง เพลงเร็ว และจบลงด้วยเพลงลาเช่นเพลง “ลูกชายหวาน” ประกอบด้วย เพลงสร้อยสน เฮือนลอย ลงท้ายด้วยเพลงสองใหม่ และเพลงสีเทา และลงท้ายด้วยเพลงละ เพลงลา หมายถึง เพลงสุดท้ายที่นักร้องและเครื่องดนตรีบรรเลงก่อนสิ้นสุดการแสดง ตามระเบียบการแสดงดนตรีไทย ที่อาจารย์โบราณได้กำหนดไว้ คือ เพลงแรกที่จะแสดงเป็นเพลงฝรั่ง และเพลงสุดท้ายเป็นเพลงอำลา เข้าใจผิดคิดว่าเป็นการอำลาเจ้าภาพและคนดู เพลงลาที่มักใช้เล่น เช่น เต่ากินผักบุ้ง บทเพลงแห่งพระอาทิตย์เพื่อพระจันทร์ เพลงแห่งท้องทะเล ฯลฯ ดนตรีไทยในปัจจุบันเป็นอย่างไร
วงดนตรีไทย ในปัจจุบันได้จัดรูปแบบการบรรเลงมีความเป็นระเบียบแบบแผน มีมาตรฐานถูกต้องตามหลักการประสมวง มีการพัฒนารูปแบบการบรรเลงเป็นระยะ ซึ่งแบ่งได้เป็น ๓ ประเภท